Die Walküre

De vader van de goden Wotan heeft negen Walkuren verwekt die voor hem de gevallen helden van de slagvelden voor een strijdvaardig leger rekruteren. Daarmee wapent hij zich tegen Alberich, van wie hij de macht belovende ring ontfutseld heeft en die nu op wraak uit is. Ook Alberich heeft een zoon, met wiens hulp hij de goden te gronde wenst te richten. De hevigheid van het „Walkure“-voorspel getuigt van de tijdsdruk, waaronder Wotan staat. Alleen een nieuwe, onschuldige generatie kan een nieuwe wereldorde beargumenteren. Wotan mikt op de liefde van de tweelingen Siegmund en Sieglinde. Maar Wotan’s vrouw Fricka verlangt naar Siegmund’s dood, want als beschermvrouw van de familie mag zij overspel en incest niet dulden. Uiteindelijk kan Wotan’s lievelingsdochter Brünnhilde tenminste de zwangere Sieglinde van de dood redden.

Na de mislukte revolutie van 1848 ging Richard Wagner door een levenscrisis. Zoals reeds in het stuk „Rheingold“ (“Rijngoud”) voert hij de maatschappij op als product van het totale gebrek aan empathie, van egoïstische machtsuitoefening, en propageert hij de liefde vrij van alle voorschriften als maatstaf van een nieuwe orde: „Alleen door de hoogste liefdeskracht geraken wij echter tot de echte vrijheid“.